nereida

pojechać, wyjechać. na hel. właśnie tam, bo dalej już nie można. pociągiem. zakotwiczyć jak obdrapany kuter na cienkiej jak meduza łasze piachu. obserwować z dziecinnym zezem czerwieniejący od mrozu nos. spójrz, wygląda jakby siedział na nim landrynkowy motyl pokryty niewidzialnym puchem. 

można nie słuchać i być rozmówcą. katarynkowy trajkot manekinów.

Fala na Zdrowiu gotowa do rozbiórki.

Będą siać trawę. Od końca do końca

trawa. Jest na to inne słowo? Bo

chciałbym być dobrze zrozumiany.

Na betonie trawa nie rośnie,

mógłbym powiedzieć od siebie

i rozwiać, pewne przynajmniej, wątpliwości.
Sam jednak dokonaj rozbioru

słów, w których nas zamknięto. I słuchaj dalej

do skutku. Jaki czas, taki język.

Nie przeocz: na dnie oka zmiany. Kończy się

oranżada. Ci, którzy po nas tu siądą, 

będą pili mirindę

Pust wsiegda. Let it be. Amen.

Sztafeta pokoleń

Jerzy Jarniewicz