opadają mi liście z drzew




























miałam milion gwiazd na ścianach, suficie i ciele
mieszkałam w namiocie jak szczęśliwy nomada
niech mnie ktoś znienawidzi
krzyczę dziś w czarną przestrzeń podwórka
ale w odpowiedzi
szczeka tylko pojedynczy pies

Comments

  1. zamknięci w swoich klatkach nie słyszą
    świat stał się bliski i daleki
    nie szukaj człowieka znajdź ciche miejsce
    i rozmawiaj z echem

    ReplyDelete
    Replies
    1. to najlepsza rada na ostatnie dni. echo zawsze odpowiada tym samym, może wreszcie siebie usłyszę.

      Delete
  2. zawsze chciałam mieć takie podwórko.

    ReplyDelete
    Replies
    1. mam kilka podwórek, każde inne. to konkretne stwarza dużo żab, jaskółek i pretekstów do gry w badmintona.

      Delete
  3. Jaka maciupeńka żabka! *____*

    ReplyDelete
  4. "czy ja jestem robak czy ty jesteś wiśnia
    czy ty jesteś owo czy ja jestem wiśnia
    czy ja jestem lampa czy ty wiekuista"

    ReplyDelete
    Replies
    1. "bo chciałbym jeszcze rzecz bardzo kto jesteśmy napisać"

      Delete
  5. może jest pragnienie znów wyruszyć i wchłonąć gwiazdy

    ReplyDelete
    Replies
    1. jest niedefiniowalna masa migotliwych punktów przed oczami. nic szczególnie ostrego. kilka przeczuć.

      Delete
  6. Rzeczywiście za ogrodzeniem świat wydaje się ostrzejszy

    ReplyDelete
  7. fajnie tam masz i jabłoń i żaby...

    ReplyDelete
    Replies
    1. i niespodziewane krety. tylko że mnie tam teraz nie ma, od dawna.

      Delete
  8. Atmosfera tych zdjęć przywodzi mi namyśl porę deszczów zenitalnych w jakimś równikowym kraju zamieszkanym przez swojskie jabłonie i krety.

    ReplyDelete
    Replies
    1. bo kiedyś ulewy były "bardziej" i można było się poczuć, że nagle znaleźliśmy się w innej klimatycznej strefie, która planuje zostać na dłużej.

      Delete
  9. ale że udało ci się tą żabkę uchwycić na zdjęciu, mi zawsze uciekały zanim zdążyłam pomyśleć o fotografii...
    a do twojego komentarza - to swoją drogą zastanawiające, że ludzi gubią rzeczy, gdy ich najbardziej potrzebują - rękawiczki w zimowej zawiei, parasole na moment przed ulewą...

    ReplyDelete
    Replies
    1. jakoś mnie lubią może :) łażę za żabami od dziecka.
      podobnie jest z kluczami, chusteczkami do nosa i futerałami na okulary

      Delete
  10. krzycz głośno
    dziś księżyc słucha.

    ReplyDelete
    Replies
    1. przez ten księżyc mam w sobie nieznośny nadmiar (światła? wody? ciała?)

      Delete
  11. Replies
    1. to wrzesień, ale pasuje pod ten marzec. trochę nie do rozpoznania, tylko jabłka nie leżą teraz pod stopami.

      Delete

Post a Comment