rower z bluzą

nigdy nie byłam stąd. dało się to wyczuć
w moich krokach, w tym, że ubierałam się
za grubo jak na te jesienie, które przychodzą później,
idą jasnym, zachodnim niebem, lepszymi drogami.
nigdy nie byłam stąd, ale to nic: wciąż pamiętam,
że na obchód lasu bierze się rower z bluzą
przypiętą do bagażnika. jej czerwone rękawy
co jakiś czas grożą nam śmiercią, śmigają
na coraz zimniejszym wietrze jak ruchliwe węże
wabione spod pieców ciepłym mlekiem w półmiskach