małe ucho

pustułka wybiera lot wzdłuż linii lasu,

by nikt nie ustrzelił jej wzrokiem. to jest moment,

w którym budzę się pod kocem w konie i już wiem,

że dom został pusty. idę zbadać językiem

ślady Malucha zostawione w piachu: dwie,

góra trzy godziny od zniknięcia, a cztery

do powrotu jeśli ten się zdarzy. teraz prędko

rozłóż kajecik, by wszystko zanotować

z tej lekcji samotności. wynagrodzą ci to

spóźnionym śniadaniem i mokrą reklamówką

pełną lodów wiezionych w pośpiechu. na gazie

przypala się budyń bez cukru, małe ucho

odcina wszystkie dźwięki, by słyszeć buczenie

samochodu sunącego ciemną żyłą lasu

hen stąd, pustułko, hen stąd