dom przy skarpie

kobieta, która mieszka tuż przy skarpie,
codziennie rano idzie tulić kamień.
jej dom pompuje chmurę, którą wiatr
zabierze później w góry. żółte wiatraczki
kręcą się i trzeszczą, wabią osy,
prawie wypadają z orbit. wieczorem
kobieta ułoży się jak ryba bez ławicy
w miejscu, w którym pies wybiegał okrąg
o promieniu łańcucha. śpiewajcie, podwórka
i proście o mleko dla jej starych piersi,
które muszą wykarmić belemity, przyszłe burze